شرناہ
سرائیکی
لکھومذکر
لکھو- شرنائی
- مخصوص کاٹھی دی بݨی ہوئی تقریباً فٹ ݙڈھ فٹ لمبی جیندے اندروں وݙا خلاء ہوندے تے اُتلے پاسوں 7/8 نِکے نِکے چھیک ہوندے ہِن تے منہ تے مخصوص پتر ہوندے۔ چھیکاں تے انڳلیں اتے پتر تے منہ رکھ کے پُھوکا ݙے کے مراسی وَڄیندے ہِن تے انڳلیں نال سراں تبدیل کریندے ہِن تے اُستاد لوک ایندے وِچ کلاسیکل راڳ وی سُݨویندے ہِن۔
ٻُجھارت
لکھوپاروں آئیاں ݙُو ٹُٹڑِیں
ہِک رووݨی ہِک پِٹݨی [١] (جواب: دول تے شرنا )
اُردو
لکھومذکر
لکھو- شرنا۔ شرنائی۔ ایک موسیقی کا آلہ۔
اصطلاح
لکھو
حوالہ
لکھو- نویکلی سرائیکی لُغت پوتھی۔ (کتاب) از: غلام حُر خان کندانی۔ جھوک پبلشرز، ملتان، پاکستان۔ اشاعت: ٢٠١١ء۔
- پہلی وݙی سرائیکی لغت، مؤلف ، محمد سعداللہ خان کھتران ، سرائیکی ایریا سٹڈی سنٹر، بہاء الدین زکریا یونیورسٹی، ملتان ۔ ٢٠١٦ء
- ↑ ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 52